vitanaaraustralie.reismee.nl

Perth, Byron Bay, Fraser Island

Hoi allemaal!

Het is weer echt gênant geleden dat ik een blog heb geschreven en dat terwijl ik er best tijd voor heb gehad. Ik dacht gewoon steeds: goh ik schrijf wel nadat dit is gebeurd. Alleen steeds gebeurde er weer nieuwe dingen of ging ik weer ergens heen, dus ja dan blijf je lekker schuiven.

Ik zit hier ondertussen al 4 maanden, ben gewoon bijna op de helft van mijn reis. Het gaat zo snel, echt niet leuk. Eigenlijk zijn er in de afgelopen maand maar een paar echt benoemingswaardige dingen gebeurd, waar ik natuurlijk bij deze vanalles over kan gaan vertellen!

Als eerste ben ik eind november (de 26ste, mocht iemand dat interesseren) met Louisa en Laura naar Tamborine Mountain geweest. Ik had die nacht door uitgaan maar 3 uur geslapen, het was dus niet mijn beste dag. Maar het was toch echt geweldig. We hadden al veel eerder bonnen gekocht op groupon of wat dan ook, om een hele dag in een hop on hop off bus rond te touren op Tamborine Mountain. Louisa reed erheen en ik heb toen toch maar even dat ene uurtje meegepakt. Vervolgens werden we op de Gold Coast opgehaald door het busje en gingen we naar de berg. De eerste stop was de Skywalk, die bij iedereen echt zeer bekend was behalve bij ons. Aangezien wij ons echt niet hadden verdiept in waar we eigenlijk heen wilden. Maar blijkbaar was de Skywalk ECHT de moeite waard, dus zijn we maar braaf de groep gaan volgen. Het was ook wel echt alles waard, super mooie wandeling door het regenwoud. De tweede slang in mijn reis heb ik daar gezien, hij lag lekker te tukken op een palmblad terwijl alle enthousiaste toeristen druk foto’s van hem aan het maken waren. Toen we verder liepen zag ik opeens uit mijn ooghoek het begin van een spinnenweb en vraag me niet waarom maar ik had opeens de neiging om dan toch ook maar meteen even te kijken wat voor spin zo’n idioot groot spinnenweb maakt. Grote fout uiteraard, er zat echt een enorme spin in met gele bolletjes aan zijn poten en al. Gillend en spastisch wegrennen was het gevolg, hoewel ik daarna (held als ik ben) wel weer achter Louisa aan ben gelopen om toch maar even een foto ervan te maken. Louisa is verder echt van steen ofzo, want die deed het echt niks, terwijl Laura en ik echt nog een half uur zaten te bibberen en overal spinnen voelden. De volgende stop was de Glow Worm Cave, ook hier hadden we nog nooit van gehoord maar het klonk wel interessant. Het bleek een grote, door mensen gemaakte, grot te zijn waar duizenden gloeiwormpjes in leven. Het was er super donker, zodat je dus allemaal leuke lichtjes zag. Het leek eigenlijk net alsof je onder de sterren lag, als het niet zo ontzettend vochtig was geweest binnen had ik toch best even willen bij slapen daar op de grond. Na de grot zijn we nog even gaan kijken in een winkel waar ze likeuren verkochten, maar dat was verder niet heel boeiend. De laatste wandeling van de dag (we hebben die dag sowieso een halve marathon gelopen) was naar de watervallen die we echt moeeesten zien volgens Laura en Louisa. Naja prima, was verder ook te moe om er over na te denken. De watervallen bleken niet heel enthousiast, maar het was wel een leuk gebied.

Het weekend daarop gingen we voor Louisa’s verjaardag naar North Stradbroke Island. Luka, Laetitia en ik hadden besloten om vroeg weg te gaan, zodat het niet al te warm zou zijn en we een beetje normaal konden wandelen. En gewandeld hebben we, halleluja. Over rotsen, het strand, door de bush bush, doen we allemaal even. Het was wel echt prachtig. Langs de zee, we zagen nog een sea eagle en een mantra ray, over allemaal leuke paadjes. Vervolgens wilden we eigenlijk nog wel even naar een meer of een lagoon, iets met water in ieder geval dat niet de zee was. Dat bleek vrij lastig te zijn zonder auto, dus gingen we liften. De eerste auto die ons meenam kon ons maar 5 meter meenemen, dat was dus eigenlijk compleet nutteloos. De tweede auto was van een jong stelletje dat ons natuurlijk wel even naar Brown Lake wilden brengen, ze gingen er zelf niet heen maar wilden ons wel even afzetten. Super aardig. Brown Lake was heel apart. Het water is roodachtig bruin, en schijnt super goed voor je huid te zijn door mineralen die erin zitten ofzo. In de middag hebben we lekker aan het strand gelegen en in de zee gezwommen, waar het toch altijd wel weer een uitdaging is om je bikini aan te houden.

Donderdag 8 december ben ik na werk meteen vertrokken naar Perth voor 4 dagen. Ik had dat weekend vrij, en omdat ik me anders maar zou vervelen thuis besloot ik ‘even’ naar Perth te gaan. 5 en een half uur vliegen later was ik in Perth. Nog steeds zo’n raar idee dat je nog steeds in het zelfde land zit maar wel 5 en een half uur verder bent. Ik kwam donderdag avond heel laat aan in het hostel, dat lekker verstopt lag in een soort China Town (zo leek het tenminste, later bleek het een hippe buurt te zijn van Perth, uhhuuh). Vrijdag heb ik de hele dag rond gelopen in de stad, voelde me een ontzettend toerist met mijn kaartje van Perth en ik had ook echt geen idee waar ik heen moest. Perth zelf vond ik wel leuk, maar wel heel Europees. Er is niet heel veel te doen, een van de hoofdattracties van Perth is de Perth Mint, waar ze munten slaan, dus dan weet je het wel. Maar toch wel een leuke stad, lekker warm, mooi aan het water en mooie parken. Zaterdag ben ik met een tour meegegaan naar The Pinnacles in de woestijn. Ongeveer de hele tour bestond uit Japanners, dus ik had het wel weer getroffen. Gelukkig zat er een Nederlands meisje bij waarmee ik de tour heb doorstaan. De eerste stop van de tour was bij een wild life park, waar je er hier zoveel van hebt. Ik kan er toch echt geen genoeg van krijgen, ik maak altijd heel graag tijd voor het aaien en voeren van een kangaroe of een koala. Dit keer mochten we EN de kangaroes voeren EN een wombat aaien EN koala’s aaien, my lucky day. Vervolgens moesten we ongeveer 4 uur rijden naar de Pinnacles dessert, eerst hebben we nog even wat gegeten ergens en zijn we even naar een super mooi strand geweest. Toen waren we dan echt in de dessert. Heel bizar landschap is het, overal steken een soort kalkachtige rotsen de grond uit. Het is wel echt een woestijn, geel zand, super warm. We werden dan ook gewaarschuwd dat we echt de groep niet moesten kwijtraken want ja het was wel een woestijn he (meneer/mevrouw Japanner!). Na de dessert kwam het leukste gedeelte van de dag, vond vooral de tourguide zelf. Sandboarden in de sand dunes. Eerst gingen we met de bus over al die duinen heen rijden, wat voor hilarisch hysterisch gegil zorgde. Daarna gingen we met boards van de duinen af, super leuk weer. Vooral ook om die ouder Japannertjes naar beneden te zien gaan, en weer naar boven want dat was echt nog best zwaar.

Zondag was ik van plan om naar Rotness Island te gaan, een eiland dichtbij Perth. Ik dacht dat de ferry wel elk uur zou gaan, had me er verder niet echt in verdiept. Dat bleek dus niet zo te zijn. Ik kwam er aan om 11 uur ongeveer, toen bleek de ferry al ongeveer 3 uur geleden te zijn gegaan, oeps. Baalde er toch wel even van. Als troostprijs ging ik dan maar naar Fremantle, een soort vissersstadje bij Perth of iets in die richting in ieder geval. Begrijp nog steeds niet wat er nou was, want ik heb niks gezien van dat hele Fremantle, behalve hele dure grote villa’s. De ferry deed er een uur over om er te komen en toen had ik nog maar uur om rond te lopen. De gratis bus die me belooft was bleek driekwartier lopen verder op te zijn. De betaalde bus kon ik niet vinden en eigenlijk was ik op dat moment al zo erg in een ‘ fuck my life’ mode dat ik nergens zin meer in had. Ik ben toen maar gewoon in een cafe gaan zitten en ben mijn verdriet gaan weg eten. Voelde me echt een sneu geval want er zaten overal gezinnetjes die me heel erg zaten aan te kijken alsof ik echt heel zielig was. Geen succes. Maandag ging ik weer naar huis, en dat was eigenlijk maar goed ook want had het wel gezien na die dagen.

Het weekend daarna ben ik naar Inge in Byron Bay gegaan. Byron Bay is een soort van het hippie dorpje van Australië. Hoop kleuren, peace tekens en opa’s met hanenkammen. Zaterdag hebben we eigenlijk niet heel veel gedaan behalve dat we zijn uitgeweest, wat toch best een geslaagde avond was. Zondag hebben we een fiets gepakt bij Inges hostel en zijn we lekker Nederlands gaan fietsen. We kwamen uit bij een enorme hippie markt waar ze echt allemaal handgemaakte spullen en sieraden verkochten. Daarna hebben we nog een heel stuk gefietst over een weg die waarschijnlijk uiteindelijk leidde naar the middle of nowhere.

Toen was het alweer kerst, god wat gaat dat snel! Mijn hostfamilie ging op de 24ste weg naar Nieuw-Zeeland, ik was dus vanaf dat moment alleen thuis. 24 december heb ik kerstavond gevierd bij Luka en haar hostfamilie, super lekker gegeten en een nieuwe hele goeie vriend er bij gekregen, haar au pair jongetje. Omdat ik nu zijn beste vriendin was mocht ik met de klei spelen, wat natuurlijk wel een uitzonderlijke eer was! Eerste kerstdag was ik alleen, wat op zich totaal geen probleem was, buiten dat andere mensen het vooral heel zielig voor me vonden. Ik had gewoon echt totaal geen kerstgevoel, het was 30 graden buiten, nergens stond een kerstboom en heel enthousiast zijn die ozzies nou ook weer niet met de kerst. Maandag heb ik bij mijn buurjongens avond gegeten, boxing day diner, super lekker en super gezellig.

En nu is mijn vader hier, na een vertraging van 24 uur is hij uiteindelijk toch aangekomen! We zijn de dag nadat hij aankwam meteen naar Fraser Island gegaan voor 3 dagen. Super leuk met een 4W drive over het eiland crossen, er zijn daar geen verharde wegen, een 4W drive is dus een must. Over zandwegen, boomwortels, kuilen en het strand, super vet! De eerste nacht hebben we gekampeerd langs het strand. Er was geen camping, we hebben de tent gewoon opgezet zoals eigenlijk iedereen daar doet. Er wordt wel overal gewaarschuwd voor de wilde dingo’s, dat was toch wel even spannend met het kamperen. Maar we hebben er geen een gezien, wat ook wel weer een beetje overdreven was. De tweede nacht wilde papa toch echt liever in een normaal bed slapen en vooral een douche hebben, luxe persoon. We hebben die nacht in een cabin geslapen, MET eigen badkamer, wat toch wel echt relaxt was. Hij sliep overigens alsnog om half 9, dus qua gezelligheid maakte het niks uit.

Nu zijn we op roadtrip naar Sydney. Gister zijn we vertrokken vanuit Brisbane en we zitten nu ergens in de middle of nowhere in een motel. Als het goed is komen we morgenmiddag ergens in Sydney aan, dan blijven we daar eventjes en gaan we door naar de Blue Mountains en dan weer terug naar Brisbane. Papa heeft een schakelauto gehuurd (heel bijzonder hier in Australië) en hij heeft toch besloten dat hij genoeg vertrouwen in me heeft dat ik de auto niet totaal total loss rij. Ik mocht dus vandaag rijden, schakelen met links is toch wel weer een uitdaging, vooral omdat ik in Brisbane een automaat rij en daar nu gewend aan ben. Op zich gaat het best aardig, vind het alleen wel bijzonder irritant dat je moet terugschakelen als je een berg op gaat (doe het ook gewoon niet uit pure eigenwijsheid en ter irritatie van mijn vader). Wat is dat ook voor onzin, hij moet gewoon die berg op tuffen en geen problemen maken.

Dan nog even dit, ik heb mijn vliegticket gewijzigd. Op het risico dat ik nu van een paar mensen boze brieven en mails ga krijgen zet ik het toch maar neer. Ik kom nu terug op 1 juni in plaats van begin mei. Ik blijf dus ik totaal 9 maanden. Zo kan ik rustig 2 weken met Sophie rondreizen en daarna nog even naar Nieuw-Zeeland of gewoon nog hier even rondtrekken. Ik kom dus terug op de 1ste van juni, spandoeken kunnen alvast voorbereid en geproduceerd worden.

Dit blog is echt te lang geworden, chapeau als je het helemaal hebt gelezen.

Voor degene die het gelukt is: gelukkig Nieuwjaar, 2012 wordt sowieso een goed jaar!

Liefs

Reacties

Reacties

Lauren

LEUUUUUKKKKKK :D
zie bijna groen van jaloezie hahahahaha

Liduine

Nou, eindelijk de tijd gevonden je blog te lezen, het klinkt allemaal weer heerlijk Vita :) me jealousss. Vooral die 30 graden wil ik wel van je stelen..Ook echt zo leuk dat je al die dingen onderneemt, zelfs in je eentje naar Perth enzo, held die je bent :).
xxxxx

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!