Na 8 maanden was het dan zo ver, au pair af. Nieuwe au pair ingewerkt en klaar. Zo raar en ook zo moeilijk. Ga iedereen en ook vooral de kids zo onwijs missen. Sophie kwam aan de dag na mijn laatste dag als au pair. Super leuk en het voelde ook weer meteen zo vertrouwd. Haar vader had voor ons geregeld dat we in echte luxe konden leven voor 2 weken door ons in het holiday inn in brisbane te plaatsen. Erg veel tijd om een jetlag te hebben heb ik Sophie niet gegeven. De dag na haar aankomst hadden we meteen onze vlucht naar cairns geboekt. Waardoor we al om 4 uur in de ochtend op moesten, wat niet een heel groot succes was. Maar hierdoor konden we wel toen we in cairns aan waren gekomen meteen door met de skyrail.  Een soort ski lift die ver boven het regenwoud loopt. Je kan op verschillende stations uit stappen om te genieten van het uitzicht.  Het eindpunt van de skyrail was een klein dorpje waar werkelijk geen ruk te doen was. Er waren 4 wild life parken die allemaal entree kosten, was dus wel weer goed geregeld. Uit pure verveling hebben we toch maar 3 van de 4 parken bezocht. Een park met de meest giftige beesten van australie, het vogelpark (waar vogels op je gingen zitten zonder enige vorm van waarschuwing. Zo kreeg ik een blauwe papegaai op m'n schouder en werd ik gebeten door een lorikeet terwijl ik hem een stukje fruit wilde geven maar blijkbaar was dat niet goed genoeg) en als laatste een inimini park met koala's en kangaroes. Dat laatste park vond Sophie vooral heel leuk want daar kon ze een koala knuffelen en ermee op de foto. Plus kangaroes voeren! Dit laatste was nog een hele uitdaging aangezien ze ongeveer twee meter van een liggende kangaroe af ging zitten waardoor hij niet bij het eten kon en hij had toch ook echt geen zin om zelf dichterbij te komen.  De terug weg naar cairns was via een onwijs oude trein door het regenwoud heen. Het duurde alleen wel allemaal net iets te lang en het was net iets te saai. Dus we vielen allebei half in slaap.  Dag daarna hadden we een tour geboekt naar het great barrier reef. We waren gezegend met het gezelschap van ongeveer 100 Japanners, altijd fijn. Het great barrier reef was echt geweldig, zelden zo iets moois gezien. We hadden een onderwater camera gehuurd dus hebben alles op de foto kunnen zetten. Het koraal was prachtig, vissen in alle kleuren van de regenboog, helder water en we hebben ook nog eens nemo gevonden.  De derde en laatste dag hebben we voordat we weer terug vlogen naar brizzie een scooter gehuurd waarmee we 4 uur konden rond crossen door cairns en omstreken. Dat was zo leuk. In het begin waren we net twee oma's op een rolator met de snelheid die we hadden (30 km/h lijkt echt 130 op een scooter), maar dat ging aan het eind toch een stuk beter.  Terug in brisbane hebben we eigenlijk vrij weinig gedaan, geshopt, gekletst en vooral veel uitgerust. Zondag was Creamfields festival, met David guetta. Super mooi weer en hele relaxte muziek. We hadden zo'n geluk!  Moreton Island was het volgende wat op het programma stond. Dinsdag gingen we er heen om daar 1 nacht te slapen in het resort en om de dolfijnen te voeren. Dinsdag zelf waren we met een tour, we zijn naar de lighthouse geweest, hebben rond gereden in een 4WD en heben gesandboard, wat natuurlijk altijd heel erg leuk is. Vooral de laatste keer toen we samen mochten en ik op Sophie moest liggen en w samen vooral heel erg veel zand aan het happen waren.  In de avond, nadat we er ongeveer een uur over hadden gedaan om ergens te kunnen eten, gingen we naar de pier waar de dolfijnen zouden zijn. Ze waren allemaal al keurig aan het wachten totdat we een voor een het water in zouden gaan. Visjes in de hand en camera in de andere en zo het water in. Elke rij had een 'eigen' dolfijn en zo ging het nog best snel. De dolfijn pakte het visje zelf uit je hand en hij kwam dus heel erg dichtbij. Zo vet.  De dagen daarna hebben we weer eigenlijk alleen maar heel veel uitgerust en rond geslenterd. Behalve de ochtend dat we om half 7 in de ochtend wakker werden gemaakt door het brand alarm dat onwijs hard in onze kamer aan het loeien was. Maar volgens de receptie die ook vrolijk bleef omroepen, moesten we gewoon blijven waar er waren terwijl zij het onderzochten en ons vooral geen zorgen maken. Uiteindelijk was er gelukkig niks aan de hand maar ben wel benieuwd hoe ze het voor zich hadden gezien als opeens het hele gebouw in de dik stond. Aangezien wij op 14 hoog zaten was het wel vrij vervelend geweest als we alles per trap naar beneden hadden moeten lopen.  Zaterdag ochtend moesten we weer ontzettend vroeg op omdat Sophie naar het vliegveld moest. Afscheid nemen was niet leuk, had liever gehad dat ze nog hier was en met me mee was gaan reizen. Maar mevrouw de excellent student moest terug om haar tentamens af te ronden met het gemiddelde van een 9.  Zondag ben ik toen zelf doorgevlogen naar Auckland, nieuw Zeeland. Maar daar in het volgende blog meer over! Nog even een kleine correctie. Hoewel ik heel graag tot 9 juli in australie zou blijven vlieg ik toch echt al de 8ste naar huis. Ik sta dus 9 juli op Schiphol voor de liefhebbers :) Xxxx