En daar ben ik weer! Ik heb nog nooit zoveel achter elkaar gepost. Maar er gebeurd nu zoveel dat het gewoon verteld moet worden. Het is overigens de tweede keer dat ik dit blog schrijf aangezien mijn telefoon het grappig vond om het hele blog te verwijderen.  2 juni zijn we vanuit Melbourne met een nieuwe wicked camper op weg gegaan maar de Great Ocean Road. De camper was duidelijk een stuk ouder dan die in NZ, handgeschakeld, krakend en gewoon een beetje zielig.  Na 2 uur rijden waren we er dan officieel, het begin van de Great Ocean Road. Wat een weg! Prachtige blauwe wilde zee, ruige kliffen, geweldig. Na een uur rijden zijn we op zoek gegaan naar wilde koala's in een klein plaatsje. We konden ze niet vinden aangezien we blijkbaar blind zijn en nog geen koala hadden gezien als hij op ons hoofd zat. Maar na wat hulp van een hele aardige meneer, die het geen enkel probleem vond dat we zijn rustige middag thuis verstoorden door aan te kloppen, hadden we er toch een gevonden. Na de eerste volgde er vele meer en zijn we met de camper verder het boos ingereden maar we ook nog verrast werden door 3 wilde kangaroes. Ergens ver in het regenwoud was ons vertelt dat er glowworms zouden zitten, dus hebben we onze camper ergens diep in het woud gezet en zijn we gaan wachten tot het pikkedonker. Geen mens te bekennen, niemand die ons zou horen mocht er iets gebeuren. Dus dit staat wel zeker hoog op het lijstje: dingen die je ouders een hartaanval bezorgen als ze het wisten. Maar het was alle spanning waard. Er waren niet zo heel veel gloeiwormen. Maar die er waren deden goed hun best en dat maakte het heel sprookjes achtig. 3 juni zijn we terug gereden oer het bospaadje terug maar de bewoonde wereld. Een grote groep wilde papegaaien was beneden aan het wachten om gevoerd te worden. En dus met een broodje inde hand en met 10 enorme zoomlenzen in ons gezicht van klein China hebben we de vogeltjes gevoerd. Madelon had de tijd van haar leven en had het liefst voor altijd brood gevoerd maar dat kon natuurlijk niet. We zijn doorgereden naar het hoogtepunt van de GOR, de Twelve Apostles. Wat een bizar gezicht is dat. Vooral ook omdat je dat beeld echt overal voorbij ziet komen, op kaarten, foto's etc. En toen stonden we er opeens voor. Wat een geluk. Hierna hebben we de Londen Bridge nog bezocht en nog wat andere mooie uitzicht punten.  Wat een aanrader is de Great Ocean Road, het is zo'n ontzettend mooi stukje Australië! We hadden een druk schema en moesten dus meteen doorrijden naar de Grampians, waar we hebben overnacht op een trucker rust stop, altijd gezellig.  4 juni was het tijd voor wat hoogtepunten van de Grampians, The Balconies en de McKenzie Falls. De Balconies waren bizar mooi, we hadden pech met het weer en konden het uitzicht niet echt zien, maar dat mocht de pret niet drukken. We hebben de Balconies beklommen (als iemand dat had gezien waren we waarschijnlijk neer geschoten, but we're living on the edge!) en hebben erg mooie foto's gemaakt.  Het was al wat later toen we bij McKenzie aankwamen, we hebben even koffie gedronken met twee Franse broers, en hebben toen toch de wandeling naar de watervallen gemaakt. De wandeling bestond vooral al 1000 traptreden, glibberig en al, het verbaast me dus nog steeds dat ik niks heb gebroken. Naar beneden ging goed, de watervallen waar heel mooi, het begon alleen te schemeren en dus kondn we niet te lang blijven. De weg omhoog is alsof je Frodo bent die naar Mordor klimt, niet normaal stijl. Meer dood dan levend kwamen we dan ook bij de camper aan.  We besloten toen de camper op de parkeer plaats te laten staan zodat we de volgende dag nog een keer terug konden bij dag licht.  5 juni zijn we begonnen met de McKenzie Falls weer. Rollend naar beneden en huilend omhoog. Maar het was het waard.  Hierna zijn we ook nog even terug gereden naar de Grampians waar het uitzicht nu wel onwijs mooi was.  Na Aboriginal schilderingen te geven bezocht, hebben we nog even gestopt bij de Giant Koala, om vervolgens te beginnen aan een 6 uur durende rit naar Adelaide. Daar aangekomen hebben we de camper ergens in een afgelegen woonwijk gezet, heeft Madelon een half uur lopen kloppen op een deur om te vragen of we daar mochten staan en kwamen we er achter dat elk half uur en vliegtuig heel laag over kwam vliegen. Maar we hadden tenminste een slaapplaats.  6 juni moesten we onze camper weer inleveren, hebben we adelaide even bekeken en zijn we vervolgens door een hele aardige gast naar het station gebracht. Waar de Ghan trein al op ons stond te wachten. 25 uur in de trein zitten volgde. Door waarschijnlijk het meest dode en saaie landschap, dwars door het midden van Australie, naar Alice Springs. Wel weer een avontuur en zeker leuk om een keer gedaan te hebben.  7 juni kwamen we eindelijk aan in Alice. We hadden niks geboekt, maar dat bleek geen probleem te zijn. Binnen een uur was ons hostel geboekt en waren we op de 3 daagse tour geboekt die de volgende dag al weg zou gaan.  Ik zit ondertussen sinds gister al in Darwin, maar de Uluru tour en de reis van Alice naar Darwin zijn een te groot verhaal om hier nog bij te zetten dus daar zal ik een apart blog van maken. Zo blijf ik ook bezig en hebben jullie ook wat te doen ;)  Liefs vanuit 31 graden en vanaf een strandstoel!