Australia Zoo

Hii!

Het is weer eens tijd voor een nieuw blog. Mede doordat ik op dit moment echt niks beters te doen heb. Eigenlijk zit ik te wachten op Tommy, maar die draait zich waarschijnlijk as we speak nog lekker een keertje op in zn holletje. Met goeie hoop dat hij toch echt over een klein half uurtje op de Skype is, dacht ik: hoe beter de tijd te vullen dan nog even men in Nederland op de hoogte te stellen van de gang van zaken hier.

Vorige week zondag ben ik met 3 vriendinnen (Luka, Merel en Laura) en het gezin van Merel naar de Australia Zoo geweest, DE dierentuin van Steve Irwin. Hartstikke vet natuurlijk om daar een keer heen te gaan. De avond daarvoor had ik het alleen aardig laat gemaakt, en moest ik dus met 3 uur slaap en rooie oogjes naar de dierentuin. Maar het was elk uur niet geslapen waard. De krokodillenshow was heel vet, net als de tijgershow. Bij de lunch zagen we dat je op de foto kon gaan met een reuze python. Heel eng natuurlijk maar toch wilden Luka en ik het toch wel heel graag doen. Ik ben echt als de dood voor slangen (Luka ook) maar toch hebben we het gedaan, uiteindelijk met zijn 4^e. Zo gek om een slang vast te houden. Dat beest woog hartstikke veel en de verzorger zei dat je eeecht niet in hem mocht knijpen. Wat toch wel zorgt voor twijfel over hoe je dat beest vasthoudt. Want wat nou als die slang echt het idee heeft dat je hem knijpt en jij niet, dan ben je toch wel mooi de sjaak. Gelukkig ging alles goed en toch maar weer mooi een slang vastgehouden, voelde zo gek, rare schubben. Je kon er wel een mooie tas van maken, mocht je dat willen. Aan het einde van de dag hebben we ook nog de olifanten gevoerd, wat echt zo raar is. Hand plat, fruit op je hand en die olifant pakt het dan met zijn slurf uit je hand. Hele hand onder het kwijl. Wel echt super leuk om te doen.

Afgelopen vrijdag was de poolparty van Luka, erg geslaagd. Daarna naar de stad, met een hele coole taxichaffeur die wel even de muziek keihard ging zetten voor ons. Aan het eind van de avond was ik toch weer in de Down Under Bar beland met Inge en Josephine, maar dat was wel echt weer gezellig.

Gister feestje van de onderbuurjongens. Eerste keer dat ik ze zag, maar het was wel echt hilarisch en super gezellig met ze.

Vandaag was ik vooral best wel heel erg moe, omdat Luka om 9 uur in de ochtend besloot dat ze langs zou komen. Heel leuk maar het was weer niet echt een lange nacht. Samen naar de film geweest en even in de stad rond gewandeld. En nu zit ik nog steeds te wachten op Tommy die nog steeds ligt te tukken.

Niet een heel lang blog, maar zoveel heb ik de afgelopen weken ook gewoon niet gedaan.

Tot snel!

x

Halloween

G'day mates:)

Twee weken later weer een nieuw verhaal, het voornemen van bijhouden gaat bij deze al een stuk beter!

Op het vorige blog had ik geschreven dat ik naar Fraser Island wilde gaan voor 3 dagen. Dit ging helaas niet door, niemand kon mee, iedereen moest werken en ik wilde eigenlijk toch niet in mijn eentje gaan.

In plaats daarvan heb ik eigenlijk het hele weekend met Louisa (Duitse au pair) doorgebracht. Het begon op donderdag toen we gingen sporten in de sportschool vlakbij mijn huis. Ik heb daar nu een abonnement, leek me toch wel een goed plan. Ik probeer er twee weken per week heen te gaan minimaal, maar dat lukt natuurlijk niet altijd, omdat ik toch nog best wel een beetje lui ben. Maar als Louisa mee gaat is het natuurlijk een stuk leuker! Ik doe eigenlijk altijd klasjes, bodypump of bodystep. Met Louisa ging ik bodystep doen die donderdag. Niet normaal zwaar, het was de tweede keer, dezelfde routine, maar toch voelde ik me echt een randdebiel die nog nooit gesport had. De instructrice gaat zo snel, je moet steeds over het opstapje heen springen, er langs springen, normaal springen. Alles is moe na 5 minuten, bij mij dan, de rest van de klas schijnt er vrij weinig moeite mee te hebben. Een mevrouw vond het zelfs nodig mij maar even uit te leggen hoe ik dan over de verhoging moest stappen, omdat ik het blijkbaar steeds verkeerd deed, terwijl het voor mijn gevoel toch wel erg goed ging. Verder doe ik dan op dinsdag bodypump, stuk minder intensief, maar dat komt misschien ook omdat ik als een echt meisje maar 2.5 kilogram in totaal aan die stok heb. Voelde me toch wel echt een beetje een watje, vooral omdat het na een tijdje toch wel erg zwaar werd en ik de volgende dag ook best wel spierpijn had.

Vrijdag was Nadine jarig en was ook haar feestje. Magic Mike zou komen (so exciting!) en er was sushi gehaald. Voordat het feestje begon werd ik opgehaald door een of andere gast die ik had ontmoet in de Down Under Bar. Hij wilde me persee meenemen op een tochtje op zijn motor door de bergen, heel leuk natuurlijk, de motortocht dan, hij zelf toch echt niet. We zijn op de motor door Mt. Glorious gegaan, super mooi landschap met regenwoud, bergen en zo blijkt ook de nodige slangen. De eerste wilde slang heb ik al gespot, hij was zeker wel 4 meter lang en hij wilde de weg oversteken. Best leuk om te zien, eventjes dan. Het was echt super leuk om een keer op een motor te zitten, al was het gezelschap verder niet heel erg boeiend. Toen hij me thuis afzette was het feestje al begonnen, au pair op motor levert toch best wat gekke blikken op (genant). Het feestje zelf was echt een succes. Ik heb echt zo genoten van Magic Mike, hij was zo grappig en deed het zo leuk (Pap, waar was Mike op mijn feestjes?)!

Na het feestje ben ik met Merel en Laura (Finse au pair) uit eten gegaan en daarna naar de film. Het was de bedoeling dat we daar Louisa en Laura (Duitse au pair) zouden ontmoeten, maar de kaartjes voor de film waar zij inzaten waren op, dus toen zijn we maar naar The Three Musketeers gegaan. Ik vond het een beetje een laffe film (een vliegend schip in die tijd, seriously?).

Zaterdag zijn we naar de Gold Coast gegaan om te gaan surfen. We spraken af bij Roma Street station en het is toch wel even nodig om te vermelden dat ik als eerste aanwezig was bij de afgesproken plek. Met de auto van Louisa zijn we toen naar de Gold Coast gegaan. Merel en Laura (Fins) hadden nog nooit gesurft dus die gingen voor de eerste les. Er was helemaal niemand anders die les had (misschien omdat het kutweer was toen we aankwamen), dus we waren met zijn 4^e. Best relaxt, vooral voor Merel en Laura, kregen zij het extra goed uitgelegd. Louisa en ik konden het vooral zelf uitzoeken. Het water was echt zo wild en de golven waren echt gewoon kut, ze kwamen echt van elke kant tegelijk en verzopen je elke keer bijna. Ik heb ook mijn eerste kwalletje gezien, waarna ik natuurlijk even over mijn angst moest heenkomen voor kwallen. Louisa bleef maar zeggen dat blauwe kwallen echt niet gevaarlijk zijn en ik heb haar maar op haar woord gelooft anders was ik het water niet meer ingegaan. Ik ben gelukkig ook niet gestoken verder, dus dat scheelt. Het surfen zelf ging weer echt mega bagger. Als ik op de plank lag en de golf kwam viel ik er net zo hard weer van af aan de andere kant van de plank. Het was zo erg dat ik op een gegeven moment van de instructeur in het rustige water moest gaan liggen op mijn plank en een beetje moest gaan rondpeddelen, zodat ik de “ feeling” kreeg. Ik moet toch zeggen dat het wel geholpen heeft, daarna lukte het me zowaar om op de plank te blijven liggen en op mijn knieen te zitten af en toe. Toch was de les erg frustrerend en vermoeiend en ik was ook erg boos op de zee daarna, eikel.

Zondag was ook nog een stranddag, alleen nu aan de Sunshine Coast. Weer met Louisa’s auto, alleen nu was de roadtrip met zijn tweeen, want we zouden daar Stefanie (Duits) ontmoeten. We hebben een surfboard gehuurd, maar het was geen goed surfweer helaas. De golven waren te hard en te ruig, en als beginnend surfer ben je dan meer bezig met verzuipen dan met staan. Maar we hebben het geprobeert en voor mijn gevoel ging het nog best aardig. Op een gegeven moment zijn we maar gaan zwemmen, super hoge golven, echt wel even anders dan in Nederland. Ook aan de Sunshine Coast zaten super veel kwallen, echt heel vies. In het water zat ook nog best veel zeewier, dus ik heb best vaak lopen gillen om een stukje zeewier. Gelukkig was Louisa net zo gestresst als ik, ik wilde haar arm pakken en ze tripte hem al helemaal.

Dat was dus het weekend na Moreton Island (21-23 okt.), super leuk wel. Wilde alleen toch wel echt graag naar Fraser, maar dat komt nog wel!

Afgelopen weekend was het hier Halloween, of eigenlijk vandaag, maar Inge en ik vonden dat het afgelopen weekend gevierd moest worden. We hadden de outfits gekocht in een leuke feestwinkel. Op de pakjes stond: “fits most people”, helaas hoorde ik bij de 95% van de wereldbevolking die het niet paste. Te lange benen, te brede heupen, maar met een zwart jurkje wordt veel opgelost. Na de normale optut routine, gingen we verkleed naar de stad toe. Eerst de Down Under Bar, vervolgens The Met. Het was echt een gekkenhuis, mensen wilden steeds op de foto, wilden de handboeien om (we waren politieagenten, erg leuk), of wilden geslagen worden met de zweep van Inge. Mannen hier in Australie zijn stiekem allemaal gek op SM blijkbaar. Het was wel een erg geslaagde avond, we waren een van de weinigen die verkleed waren helaas, maar dat maakte het alleen maar leuker eigenlijk.

Gister ben ik met Inge naar Stradbroke Island geweest. We hadden een tour waarmee we zouden gaan varen, sandboarden en een 4W drive zouden gaan maken. Super leuk allemaal, helaas werd het sandboarden en de 4W drive afgelast, en het varen was op de ferry naar het eiland. Beetje jammer dus allemaal. In plaats daarvan kregen we gelukkig wel een cocktail, wat natuurlijk alles helemaal goed maakt (sarcasme!). Het was lekker weer gelukkig, we hebben wilde wallebees gezien en een varaan (groot soort hagedis). Stradbroke island is ook echt een super mooi eiland, we waren op het South Island, en het North Island schijnt nog mooier te zijn dus ik ben benieuwd. Ik vond dit al een soort tropisch eiland. We hebben daarna de dag goed afgesloten met een maaltijd in de Down Under Bar (5 dollar bbq deal, whaat?!) en met een lichtelijk wanhopige meneer die ons steeds een nieuw drankje gaf. Zondag nacht is hier dus ook leuk, bizar!

Verder hebben we hier een klein spinnenprobleem, ik vooral. Ze zijn mega groot en dik en zitten steeds bij mij in de badkamer/wc. Ik heb al een paar keer een dappere poging gedaan om er een op de zuigen (doesn’t kill them, only makes them stonger) en ik heb er ook een keer een op gesloten. Ik deed er een half uur over, ik heb een van de pootjes van de spin waarschijnlijk voor zijn leven lang verlamd, maar hij zat wel onder de deksel uiteindelijk. Ik heb het nu maar opgegeven verder met het bestrijden, ik doe gewoon de deur dicht en doe een handdoek onder mijn deur zodat ze niet mijn kamer in kunnen komen.

Ik mis jullie wel, maar ik kom nog lekker niet naar huis. Ik hoorde dat het bij jullie vriest, hier is het 25+ graden, daag!

Tot snel!

Liefs

Moreton Island

Hoihoi!

Mijn goede voornemen om mijn blog bij te houden, is geloof ik nu al een beetje mislukt. Maar hier is er toch weer eentje. Zoveel weer gebeurd weer.

Laatste keer dat ik een blog schreef zou ik naar een rugbygame gaan, dat is dus ondertussen gebeurd. Het was zo grappig om het een keer live te zien. Er waren helaas geen cheerleaders, wel mascottes, dus dat maakte een hoop goed. Van rugby zelf snap ik nog steeds niet heel veel. Brede mannen die op elkaar springen. Er zit echt totaal geen logica in, gasten die met de bal door 2 enorme beren probeert heen te rennen en dan verwacht dat hij niet heel hard onderuit gehaald wordt. Het was toch wel een leuke wedstrijd, de sfeer was goed, publiek zat goed in de schmink en het weer was prima, helemaal goed dus.

Ik ben eindelijk naar Lone Pine Koala Sanctuary geweest, met Luka en de kids. Dit is HET koala park van Australie, ze hebben daar namelijk de meeste koala’s (en een heel vet live videoblog van het vogelbekdier). De foto die natuurlijk wel even gemaakt moest worden was de foto van het koala knuffelen. Dus dat heb ik maar braaf gedaan. Hele rare ervaring. Dat beest heeft enorm scherpe nagels, die hij lekker in mijn velletje zette. Verder stonk hij echt enorm, dat kwam omdat het een mannetje was leerde ik later, die stinken altijd, vrouwtjes niet (mannen..). Maar ik heb leuke foto’s gekregen! Elke keer als ik de foto’s zie, denk ik weer: huuh heb ik dat echt gedaan. Verder heb ik met Youri en Nadine de kangaroes gevoerd terwijl Luka foto’s maakte. Was een groot succes, alhoewel wij het leuker vonden dan de kangaroes. Ik heb er geen een zien springen, ze lagen allemaal een beetje vadsig te zijn tegen een hek. In het hok zaten ook emu’s (het Australische antwoord op de struisvogel, enorme beesten dus), en aangezien vogels me echt de kriebels geven ging ik daar steeds met een grote bocht omheen. Totdat ik door het hek wilde voor de tweede keer, naar het hok, en ik eigenlijk meer op de kinderen aan het letten was dan op waar ik liep. Stond ik opeens oog in oog met een Emu, ik gillen en wegrennen, Luka gillen en de kinderen en de Emu stonden er echt van: wat zijn dat voor enorme debielen. Maar hij ging wel weg, dus de kust van veilig.

Sinds mijn vorige blog heb ik al twee surflessen gehad. Een keer met alleen Louisa omdat ik opeens een dag vrij had en dus met haar mee kon. Ik dacht: doe ik even. Bleek dus toch net iets ingewikkelder te zijn en zooo zwaar. We hadden twee uur les, en ik was na een half uur al bekaf. Maar wat was het leuk, ik kan het natuurlijk voor geen meter, want wanneer kan ik wel ergens op blijven staan (skien, waterskien?). De volgende dagen kon ik mijn armen niet meer bewegen omdat ik overal spierpijn had, maar het was het waard. Ik heb wel een keer gestaan, 1 seconde, maar dat telt ook. Gelukkig kregen we aan het einde wel een certificaat, zodat ik toch het gevoel had dat ik iets goed gedaan had.

De tweede keer dat ik ging, gingen we met een groep van 7. Drie Nederlanders en 4 Duitsers. Ik ging wel even rijden naar Surfers Paradise, Gold Coast (uurtje), met de Nederlandse meiden. We kwamen uiteraard te laat, maar we mochten nog wel mee. Duurde wel even want we liepen de verkeerde kant op eerst. Voor Luka en Merel was het de eerste keer dus zij moesten in een andere groep, ik mocht samen met Louisa gewoon een beetje oefenen en proberen te staan. Louisa is echt een natuurtalent, dus ik ben echt een enorme faler naast haar. Maar ik heb mijn best zeker gedaan. We moesten verder de zee in en de golven waren een stuk hoger en harder dan de eerste keer, dus dat was wel even wennen. Het ging nog steeds voor geen meter, het ging wel beter, maar het moment dat ik echt een golf ga pakken moet nog even op zich wachten vrees ik. Na de les was iedereen kapot. We hadden een hostel geboekt vlabij de stad en daar hebben we gegeten en een kroegentocht geboekt. Erg leuk allemaal, leuk om de verschillende clubs te zien, alhoewel ze echt overal de zelfde muziek draaien. Die avond toen we wilden gaan slapen hadden we toch wel last ervan dat ze ons bij de receptie alleen maar hele dunne dekentjes hadden gegeven, we vroren dus ongeveer uit ons bed. Nu ben ik dus nog steeds verkouden van dat weekend.

Vandaag ben ik met Luka naar Moreton Island geweest. Een super mooi eiland vlakbij Brisbane. We hadden de EXTREME day tour gedaan, dus dat beloofde veel goed. We moesten om 6.45 am bij Roma Street Station zijn (20 minuten van mijn huis ongeveer), dus we stonden braaf om kwart over 5 op. Ik heb nog nooit zoveel actie gezien hier in Paddington als om half 6 in de ochtend. Mensen zijn hier aan het joggen en aan het wandelen en weet ik veel wat allemaal aan het doen, maar dat doen ze in de avond nou nooit. Dan is het altijd stil en donker op straat. We gingen om kwart over 6 weg om naar Roma Street te lopen. Daar stond een jeep klaar waar we met zijn 10^e in konden, lekker knus. Het leek een beetje op een gevangenis busje, dus dat was wel aardig. We moesten 40 minuten rijden en daarna nog met de ferry voor een uur. Was allemaal hartstikke gezellig. Op Moreton Island is eigenlijk het eerste wat opvalt de scheepswrakken die in de zee liggen, heel bijzonder. Ik vond het echt super mooi, maar die mening deelde niet iedereen geloof ik. Het eerste extreme wat we deden was snorkelen bij en tussen de wrakken. Super leuk. Luka en ik als enige zonder wetsuit, je bent een stoere Nederlander of niet. Ik had nog nooit gesnorkeld dus ik heb aardig wat zout water gehapt door mijn snorkel heen, erg fijn. Toen we eenmaal wat dichter bij de scheepswrakken waren zag je echt super veel mooie visjes, allemaal heel tropisch en met leuke kleurtjes enzo. We gingen tussen de wrakken door en er een beetje omheen, en zo kon je super veel leuke vissen zien en ook de scheepswrakken van onder water, super mooi. Ik heb ook nog een rog gezien, daar ben ik bijzonder trots op. Na het snorkelen hadden we even de tijd om te chillen op het strand en te lunchen. Daarna gingen we met de 4W drive jeep over het strand en de onverharde weggetjes rijden, erg leuk en hobbelig. Van het ene op het andere moment waren we van de bush bush in de woestijn. Hier moesten we met board en al lopen en op een berg klimmen. Vervolgens gingen we met een noodvaart met die boards van de berg af, heel erg vet. Je kon ook normaal boarden, maar dat lukte me niet echt. Ik viel steeds. Luka had het briljante idee om met zijn tweeen op een board naar beneden te sjeezen. Ik moest gaan liggen op het board en zijn moest op mijn billen gaan zitten (comfortabel) en een beetje een rare positie aannemen. We gingen aardig hard naar beneden, en dan heb ik geweten, ik ben nu doof aan mijn linkeroor van het gegil van Luka. Het was zo’n leuke ervaring om dit te doen, echt een aanrader! Na het boarden mochten we nog even zwemmen en relaxen op het strand voordat we teruggingen met de ferry.

Nu ben ik dus weer thuis. Morgen heb ik vrij en ik weet nog niet helemaal wat ik ga doen behalve uitslapen. Dit weekend heb ik ook een lang weekend, van vrijdag t/m zondag, dus dan wil ik heel graag naar Fraser Island. Dat lijkt me echt heel leuk!

Verder gaat alles goed hier. Ik vermaak me erg goed, het weer is hier lekker en ik heb niks meegekregen van de enorme hagelbuien die hier gevallen schijnen te zijn!

See ya!

Walvissen, boksen, surfen

Hallo allemaal!

Het is alweer een tijdje geleden, dus dan toch maar weer een blog. Ik zit hier nu bijna een maand, maar het lijkt nog steeds alsof ik er pas een week zit. De tijd gaat zo snel! Op dit moment is het niet heel warm hier (24 graden), maar het is de afgelopen dagen echt super warm geweest (rond de 30 graden). Zo warm dat ik toch maar een hoed heb gekocht, omdat de zon echt je haar wegbrand ongeveer. Ik heb dus ook weer een aardige coupe de soleil en ik ben waarschijnlijk platina blond als ik terug kom in Nederland.

Zondag 11 september ben ik met een groep van nog 5 mensen naar de walvissen gegaan. 6 Mensen, waarvan 4 Nederlands, 1 Duits en 1 Australisch. Ik moest lekker vroeg op want we zouden met de auto erheen rijden. Louisa kwam me ophalen thuis en daarna hebben we Merel en Yvette opgehaald bij het hostel van Yvette. Luka kwam zelf met Chris (de Australier). Nadat Louisa een erg indrukwekkende deuk in haar auto had gereden kwamen we aan bij Moriton Bay, waar onze boot lag. Super mooi strand en super mooie zee. Op de boot kregen we eerst wat te drinken en boden ze ons zee ziekte pilletjes aan, die ik heel dapper niet heb genomen. Ik begreep uiteindelijk wel waarom ongeveer twee derde van alle mensen op die boot zeeziek worden, die boot gaat echt alle kanten op en over elke golf en dan komt hij weer neer. Heel bizar. Maar walvissen hebben we gezien. Ze kwamen jammer genoeg niet heel dichtbij, maar ik heb ze wel gezien en dat was ook al top. Ik heb alleen geen echt goede foto's kunnen maken, het zijn allemaal erg blauwe foto's geworden met soms ergens een streepje zwart, beetje jammer.

Maandag zou ik met Luka naar Lone Pine gaan, maar dat ging helaas niet door. In plaats daarvan zijn we toen ergens gaan lunchen en ben ik een beetje op baantjesjacht gegaan. Ik heb ondertussen mijn cv ingeleverd bij twee koffietentjes hier in de buurt en ik ga ook nog ergens anders soliciteren. Dus ik wacht in spanning af.

Verder is er eigenlijk niet heel veel boeiends meer gebeurd in de loop van de week. Ik moest voor de kinderen zorgen, ben met Merel ergens gaan lunchen, ben een museum ingeweest, ben met Josefine naar de bioscoop geweest (2 euro voor een medium popcorn, damn) en ik heb nog even aan het strand in Southbank gezeten met Luka.

Zondag heb ik voor het eerst gesport in Brisbane. Ik dacht heel enthousiast wel even te gaan boksen. Dat bleek toch wel erg zwaar. Steeds moesten we overal heen rennen en dan voor kicks doen en dan weer push ups doen en dan weer kicks en dan weer sit ups. Steeds overal heen rennen, of rondjes rennen. Het was zo zwaar. Ik had de volgende dag ook echt overal spierpijn. Maar het was eigenlijk ook wel echt heel erg leuk, dus ik ga het toch maar vaker doen waarschijnlijk.

Vanaf afgelopen maandag hebben de kinderen hier schoolholiday voor twee weken. Dat betekent dus dat Nadine twee weken vrij is, alleen Youri niet, want de kindy doet niet aan schoolholiday. Ook kwamen op maandag de oom en tante van de kinderen aan, om even een keer Australie te zien. Maandag had ik de kinderen de hele dag, we zijn naar de speeltuin geweest, hebben een kijkdoos geknutseld en dat was eigenlijk heel leuk. Alleen kwam ik er in de speeltuin toen dus wel achter dat een hoed geen overbodige luxe is. Die kinderen hebben nergens last van, die spelen gewoon door de hitte heen, alleen wij oudere mensen trekken die hitte niet al te lang. Dus af en toe moest ik echt even in de schaduw gaan zitten om af te koelen, en dan kwamen de kinderen weer: 'KOM we moeten op de schommel en je moet me duwen, koom we gaan daarop, koom nouuu'. Een beetje oververhit was ik dus wel na een tijdje.

Gister, dinsdag, was ik vrij. De oom en tante namen de kinderen mee naar Lone Pine (zij wel) en dus kon ik lekker iets voor mezelf doen. Ik ben met Luka naar Indoorpilly shoppingcentre geweest en heb daar nog even wat leuke dingetjes gekocht. Daarna heb ik voor het eerst haar huis gezien en haar hostfamily, erg leuke mensen, maar wel echt een totaal ander leven.

Vandaag was ik ook vrij, hoorde ik gister avond van Jeanet. Zij gingen naar het strand met de kinderen en de oom en tante, dus ik was vrij. Ik heb toen meteen Louisa gebeld, want ik wist dat zij ging surfen vandaag. Zij heeft me vanochtend opgehaald met de auto en toen zijn we naar Surfers Paradise in de Gold Coast gereden. Erg mooi strand, allemaal wolkenkrabbers, maar verder niet echt een heel boeiend stadje, vooral erg geschikt voor surfen en daarna wat eten. Ik moet zeggen dat ik de zwaarte van het surfen wel iets had onderschat, elke keer dat water inlopen tegen de golven in met dat zware board in je handen, is toch best naar. Ik was natuurlijk een beginner, dus we kregen eerst op het vaste land te zien hoe we moesten liggen op dat board en hoe we moesten draaien en stoppen. En natuurlijk uiteindelijk hoe je moet staan. Dat laatste bleek wel echt een uitdaging en het is eigenlijk alleen twee Japanners gelukt die geen woord Engels verstonden. Ik stond op een gegeven moment, alleen toen viel ik er weer van af, maar ik vond het toch wel een geslaagde eerste poging op het surfen. Erg leuk is het, af en toe was ik wel even bang om een ledemaat te verliezen of te worden gestoken door al die leuke beesten die hier zitten. Maar dat viel allemaal mee, we bleven erg dicht bij de rood-gele vlaggen en dan kan er eigenlijk niet heel veel gebeuren. Daarna hebben ik en Louisa nog even wat gegeten en toen zijn we door gegaan naar huis weer.

Morgen moet ik wel weer werken als het goed is en dan vrijdag gaat de familie naar Byron Bay en dan blijf ik hier in het huis alleen. Vrijdag ga ik wel met Louisa en Luka naar de stad om nog een paar au pairs te ontmoeten die hier ook wonen. En dan zondag gaan we met zijn 3e voor het eerst naar een rugby wedstrijd! De laatste van het seizoen, dus dat is wel even belangrijk om mee te maken natuurlijk!

Bye mates

Liefs

Leven in Brisbane

Hallooo :)

Er is zoveel gebeurd eigenlijk de laatste paar dagen, dat ik dacht dat het misschien een idee was om het maar weer allemaal even op te schrijven voordat ik het weer vergeet. En dan komt daar nog eens bij dat iedereen me vraagt hoe mijn gezin is, dus dat kan ik nu ook meteen vertellen!

Zaterdag heb ik voor het eerst iemand ontmoet in Brisbane, ook een Nederlandse au pair, Luka. We spraken af om even wat te gaan drinken, maar hebben eigenlijk de hele dag met elkaar doorgebracht. Het was super gezellig. We hebben meteen even wat toeristische dingen afgewerkt, we zijn in het reuzenrad geweest, we hebben bij South Bank aan het strand gezeten en zijn naar het casino geweest. Daar hebben we allebei 10 euro verpest in rare apparaten die we eigenlijk allebei niet snapten. Op een gegeven moment had ik 15 euro en toen had ik natuurlijk moeten stoppen, maar no can do, dus toen was ik alles kwijt. Om 7 uur begon toen HET vuurwerk, Chinees gehaald en bij het water gaan zitten op de straat, in mijn degelijke jurkje. Het vuurwerk was helaas niet zo spectaculair, dat kunnen wij Nederlanders met Oud en Nieuw toch echt beter.

Die avond ben ik toen door mijn gastgezin opgehaald bij het hostel en heb ik eindelijk mijn kamer gezien, en de kinderen natuurlijk. Het is een prima kamertje, niet heel groot maar wel heel hoog en heel wit. Met een heel fijn bed en een lekker grote kast voor al mijn kleding en schoenen, hij puilt nog niet uit, dus dat scheelt.

Zondag ging ik voor het eerst auto rijden hier, links op weg, rechts aan het stuur, ruitenwissers en richtingaanwijzer omgedraaid, niks is meer normaal. En dan is de auto ook nog eens hartstikke hoog en zijn hier om de 5 meter heuvels die verticaal omhoog en omlaag gaan. Op zich ging het prima, alleen de ruitenwissers gingen af en toe op en neer en een paar keer ging ik gewoon eigenwijs op de rechterbaan rijden.

Maandag was meteen mijn eerste werkdag, 6 uur opstaan, 7 uur beginnen. Naar naar naar, het lijkt de Albert Heijn wel. Kinderen aankleden, ontbijt maken, lunchboxen maken en kinderen naar school brengen. En dan ondertussen ook nog proberen zelf een boterham te eten en je tanden te poetsen. Op school werd ik aan alle juffen van Nadine voorgesteld en daarna ben ik weer met Youri naar huis gegaan, want die is vrij van de kiddy (soort kinderopvang achtig iets) op maandag. Met Youri ben ik toen naar de speeltuin geweest en heb ik gefietst (hij heeft gefietst, ik heb aangemoedigd). Nadine vervolgens weer geprobeerd op te halen met de auto, het ophalen ging goed, maar ik kreeg de auto niet meer aan de praat terwijl ik tegen een berg van 80% stond geparkeerd. Dus toen moesten we lopen, in de zon, over een berg en dan merk je wel dat je al 3 maanden niet meer normaal gesport hebt, oeps.

Dinsdag eigenlijk een beetje hetzelfde verhaal, alleen ging Youri nu naar de kiddy en had ik tussen de middag vrij. Wat ik opgevuld heb met Oprah en een ongepland middagdutje. Toen ging ik Nadine halen en had ik de auto weer keurig tegen de berg opgezet. Alleen toen ik weg wilde rijden met Nadine in de auto, ging de auto opeens volle kracht achteruit de berg af rollen toen ik de handrem eraf haalde. Ik ben echt vol op de rem gaan staan en heb er echt een trauma aan overgehouden, heel naar. Nog een geluk dat er geen auto achter me stond, anders was er domino d ontstaan.

In de avond was het plan om met de bus naar de stad te gaan om met Luka en Merel naar de bios te gaan. Ik ben toen op de gok naar de bushalte gelopen, pakte natuurlijk de verkeerde bus en kwam toen ongeveer 15 minuten lopen van de bios uit. Best aardig gegokt nog. Maar ik was wel te laat, gelukkig zijn ze hier niet te zuinig met de voorfilmpjes en heb ik de hele film gewoon kunnen zien. Friends with benefits, met mijn favoriete acteur Justin Timberlake (hij kan beter een nieuwe cd opnemen, daar zit ik tenminste wel op te wachten). Maar verder wel een leuke film. De terug weg was weer net zo'n groot drama als de heenweg. Ik had natuurlijk niet uitgezocht welke bus ik terug kon nemen, maar gelukkig kon ik met mijn mobiel een bus vinden en gingen Luka en Merel dezelfde kant op. Alleen kwam ik met die bus uit bij een bushalte waar ik niet was ingestapt en ik wist dus absoluut niet waar ik was. Thank God voor aardige mensen en google maps op je mobiel want anders was ik echt gaan huilen midden op straat in het donker. Beetje jammer dat ik wel tegen een enorm steile heuvel moest opklimmen en buiten adem thuis kwam, maar ik was er in ieder geval.

Vandaag weer een fijn bus avontuur. Dit keer was ik aan de verkeerde kant van de weg gaan staan en kwam ik met de bus ergens in de wilde natuur uit. Toen ik eindelijk de bus naar de stad had, stopte die op een plek waar ik nog nooit was geweest en dus weer wist ik niet waar ik heen moest. Op de terugweg dacht ik heel slim te zijn en te wachten met uitstappen, dit bleek echter de verkeerde beslissing te zijn, want hierdoor moest ik 3 keer zolang lopen, heuveltje af, heuvel op. Toen de kinderen opgehaald en wat fruit voor ze gemaakt, waar ik mijn eerste complimentje van Youri over kreeg, dat ik de mango zo netjes in mooie gelijke stukjes had gesneden (sowieso props voor mij). Nu liggen ze te slapen en ga ik maar weer Oprah kijken.

Morgen ga ik afspreken met een Duitse au pair, dus dat wordt spannend. Vrijdag is er een soort benefiet barbecue ( DE nationale sport in Australië). Zaterdag is er een feestje ergens en een soort tentoonstelling met Chanel kleding ofzo, ik begreep het niet helemaal maar ik vind het allemaal prima. En zondag wil ik denk ik naar de walvissen kijken bij de kust, want het is nu whale season (en blijkbaar ook witte haaien die naar surfers happen) en dan kan je met een bootje naar walvissen kijken, super leuk! En dan als laatste op het programma staat Lone Pine Koala park (googlebaar), met Luka sowieso en ik denk nog meer mensen, maar die moet ik nog vragen. Druk programma, maar wel heel leuk!

Liefs

Hong Kong en eerste dagen Brisbane

Hooi allemaal!

Het heeft even geduurd, maar eindelijk ben ik aangekomen in Brisbane, Australie!

Vanaf het begin:

Maandag ben ik, na een dramatisch afscheid van papa, Sophie, Tommy en Fons, op het vliegtuig gestapt naar Londen Heathrow. Daar heb ik toen 3 meisjes ontmoet die ook uit Nederland kwamen, twee daarvan gingen eerst naar Azie en eentje ging net als ik naar Australie en zat ook op dezelfde vlucht als ik. Alleen stapte ik uit in Hong Kong en zij zou doorvliegen naar Melbourne. Met die meisjes heb ik wat gegeten en naar de terminal gelopen.

Na een eindeloze vlucht van 22 uur was ik eindelijk in Hong Kong. Daar werd ik opgehaald door een heel schattig Aziatisch vrouwtje en werd ik met een krakkemikkig busje naar het hotel gebracht, wat luxer was dan ik had verwacht. Ik kreeg allemaal rotzooi die je helemaal niet nodig hebt eigenlijk, tandenborstels, slippers, pringles, water enz. En ik kon zelfs bellen naar de receptie om een andere kussen uit te kiezen als ik het kussen niet fijn vond om op te slapen. Je kon dan nog kiezen uit 4 andere soorten kussens en die werd dan naar je gebracht (hier kan mn vader nog wat van leren). In het hotel hadden ze echt een super mooi restaurant, ik ging daar zielig in mijn eentje aan een tafeltje zitten en toen vroeg een oudere mevrouw of ik misschien bij haar wilde zitten omdat dat gezelliger was. Ze kwam uit Sydney en ik heb best gezellig met haar gekletst en ondertussen lekker tempura garnalen en miso soep gegeten.

De volgende dag had ik een korte tour door Hong Kong. We gingen eerst lang een fishermens village, waar allemaal bootjes liggen van vissers en waar ook sommige huizen in het water staan. Daar was ook een immens floating restaurant waar je schijnbaar erg lekker vis kon eten (zie foto's). Daarna gingen we naar Stanley market, een hele leuke markt met iets van 200 winkeltjes in de open lucht. En als laatste gingen we met het gammele busje een hele hoge berg op, waar we (als het niet zo mistig was geweest) heel Hong Kong hadden kunnen zien. Maar het was dus te mistig en daardoor zag je eigenlijk alleen maar de hele hoge gebouwen. Als kleine verassing van de tour begeleiders gingen we met het oudste vervoersmiddel van Hong Kong (don't worry itssshhh totally save hihihi) naar beneden de berg af. Dit bleek een klein treintje te zijn, die gewoon over rails ging, en waar een conducteur inzat die waarschijnlijk de heletijd op de rem heeft gestaan en de handrem er bij. De Hong Kongers hadden er blijkbaar geen nut ingezien om het treintje een beetje geleidelijk naar beneden te laten gaan, het moest allemaal maar gewoon zo stijl mogelijk. Het leek een beetje op een achtbaan af en toe zo stijl, alleen dan gingen we ontzettend sloom.

Na de tour had ik nog twee uur over om rond te lopen in Hong Kong, het was alleen bloedheet en ik had geen flauw benul waar ik heen moest, dus toen ben ik maar een beetje langs het water gaan lopen en ben zelfs een museum in gegaan. Om 5 uur in de middag werd ik opgehaald om naar het vliegveld te gaan.

De vlucht duurde nog een keer 9 uur, en daarna was ik om 7 uur 's ochtends in Brisbane. Waar ik eindeloos moest wachten op een shuttle bus die maar niet kwam. Uiteindelijk was ik in mijn hostel, ergens boven aan een berg, en kwam ik erachter dat ik mijn kamer moest delen met nog 3 meisjes. Geen probleem, eentje is heel aardig en daar ben ik ook wat mee gaan eten gister, en de andere twee zeggen niet zoveel en ik vraag me ook soms af of ze wel begrijpen wat ik zeg, hoewel ze wel heel blij yes zeggen en knikken.

Ik heb in het hostel eigenlijk, behalve mijn kamergenootjes, nog niemand echt ontmoet. Mensen zijn hier vrij op zichzelf, of in groepen en ik vind het vrij lastig om in contact te komen met mensen hierdoor. Ik had me aangemeld voor een orientatie met de bedoeling om andere au pairs te leren kennen, maar toen ik vanochtend in het kantoor (waar de orientatie was) aankwam, waren er alleen maar twee Franse jongens die ook geen au pair waren en binnenkort weer weggingen. Het schiet dus niet erg op. Morgen wordt ik opgehaald door de familie, en er schijnt een heel groot vuurwerk te zijn op de brug hier in Brisbane (GROTER NOG DAN DIE IN SYDNEY OP NIEUWJAAR, vertelde een mevrouw erg enthousiast). Dus ik ben benieuwd!

See ya!

Welkom op mijn Reislog!

Hallo en welkom op mijn reislog!

Dé plaats om op de hoogte te blijven van alle avonturen en ervaringen tijdens deze reis. Vanaf nu zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waar ik me bevind en waar ik ben geweest! Meer informatie over mijzelf en de reis die ik ga maken vind je in het profiel.

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor mijn mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.

Ik zie je graag terug op mijn reislog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!

Leuk dat je met me meereist!

Groetjes,

Vita